ظهـوركن

آقا؛روزهاي غريبي است،ظهـوركن

دهليزهاي شب زده را غرق نوركن

يك گوشه از جمـال تويعني تمام عشق

يا بازگـــرد، يا دل مـــــا را صــــــــــبوركن

آقا؛چقــــــــدرفاصــله،انــدوه ، انتــــــظار؟!

فكري به حــــال اين سفـــــــــر راه دوركن

آقا؛اگر كه آمدي و عاشقت نبود،

يك فاتحه،نوازش اهل قبـــوركن

وصيت نامه

وصيت می كنم به كسی كه او را بيش از حد دوست می دارم! به معبود من! به معشوق من! به

امام موسی صدر! كسی كه او را مظهر علی می دانم! او را وارث حسين می خوانم! آری به

امام موسی وصيت می كنم …

برای مرگ آماده شده ام ودنيا و ما فيها را سه طلاقه گفته ام و با آغوش باز به استقبال شهادت

 می روم.

از اينكه به لبنان آمدم و پنج يا شش سال با مشكلاتی سخت دست به گريبان بوده ام، متأسف نيستم.

 من به سه خصلت ممتاز شده ام.....

در سینه‌ام جمال علی نقش بسته است

طعنه و خنده به افکار و شعارم بزنید

تیر غم بردل دیوانه و زارم بزنید

در حفاظت ز امیرم علی خامنه ای

می شوم میثم تمار به دارم بزنید

عبور از خط

اين جمله ها دوباره به ذهنم خطور كرد

آيا دوباره مي شود از خط عبور كرد

خط ها بريده شد همه سبقت گرفته اند
ديگر خطوط فاصله ما را صبور كرد

با اشتباه ثانيه ها سنگ مي شديم
نسبت به ما كه عقربه ها هم قصور كرد

چندين شماره عكس تب وسرفه مانده است
عكسي كه سوخت باز هم اينجا ظهور كرد

اوراق زندگي همه جا زير و رو شده است
بايد دوباره دفتر خود را مرور كرد

ما پشت خط نشسته به اين فكر مي كنيم
آيا دوباره مي شود از خط عبور كرد؟